Polska na Mistrzostwach Świata - RFN 1974

Mistrzostwa Świata 1974 RFN

Na kolejne emocje piłkarskie na Mistrzostwach Świata musieliśmy czekać aż do roku 1974, 36 lat to bardzo długi okres, ale czekać się opłacało. Kazimierz Górski i jego "Orły" sprawili że o Polskiej piłce stało się głośno. W eliminacjach Polska reprezentacja walczyła z Walią i Anglią, jednym słowem byliśmy skazani na totalną porażkę, tym bardziej że nasi piłkarze nie zaczęli najlepiej.

Walia – Anglia 1:0

Anglia – Walia 1:1

Walia – Polska 2:0

Polska – Anglia 2:0

Polska – Walia 3:0

Anglia – Polska 1:1

Końcowa tabela eliminacji

1.Polska – 5 pkt.

2.Anglia – 4 pkt.

3.Walia – 3 pkt.

To była sensacja, Polska awansowała i to z pierwszego miejsca w grupie. Starsi kibice pamiętają, a młodsi na pewno słyszeli o niezwykle dramatycznym boju w ostatnim meczu tych eliminacji. Przypomnę trochę jak to wyglądało, przed ostatnim meczem z Anglią na Wembley Polska zajmowała pierwszą pozycję z jednym punktem przewagi nad Anglią i jechaliśmy do jaskini lwa. Z grupy wychodziła tylko jedna drużyna, a więc dla Anglii to był mecz o wszystko i musieli go wygrać. Naszej drużynie wystarczył remis i o to walczyliśmy do ostatniej sekundy meczu. 100000 kibiców na stadionie, atmosfera przed i w czasie meczu bardzo nieprzyjazna dla naszej drużyny. Ale wcześniej były jeszcze mecze na własnym stadionie wspaniałe zwycięstwa z Anglią 2:0 i Walią 3:0. Mecz z Anglikami na stadionie w Chorzowie oglądało 130000 ludzi, to chyba do tej pory nie pobity rekord i biorąc pod uwagę pojemność obecnych stadionów to już pobity nie będzie.

Polska – Anglia 2:0 w Chorzowie

Anglia – Polska 1:1 na Wembley

Kadra Polski na Mistrzostwa Świata

Andrzej Fisher, Jan Tomaszewski, Zygmunt Kalinowski, Antoni Szymanowski, Zbigniew Gut, Jerzy Gorgoń, Henryk Wieczorek, Mirosław Bulzacki, Władysław Żmuda, Adam Musiał, Lesław Ćmikiewicz, Kazimierz Deyna, Henryk Kasperczak, Zygmunt Maszczyk, Roman Jakóbczak, Grzegorz Lato, Andrzej Szarmach, Robert Gadocha, Jan Domarski, Zdzisław Kapka, Kazimierz Kmiecik, Marek Kusto.

Jedziemy na Mistrzostwa Świata, po 36 latach w końcu zobaczymy biało-czerwonych na wielkim turnieju. Trafiliśmy do grupy D, bardzo silnej, w której trzeba było się zmierzyć z Argentyną i Włochami. Mieliśmy jednak też silna ekipę i nie musieliśmy się aż tak bardzo bać. Zobaczmy zestawienie grup i wyniki wszystkich meczów:

Grupa A

RFN – Chile 1:0 (1:0)
Breitner 16
NRD – Austria 2:0 (0:0)
Curran 58(s), Streich 72
RFN - Austria 3:0 (2:0)
Overath 13, Cullmann 35, Muller 53
Chile – NRD 1:1 (0:0)
Ahumada 69 - Hoffmann 55
Austria – Chile 0:0
NRD – RFN 1:0 (1:0)
Sparwasser 77

1. NRD 5 4-1
2. RFN 4 4-1
3. Chile 2 0-5
4. Australia 1 0-5

Grupa B

Jugosławia - Brazylia 0:0
Szkocja – Zair 2:0 (2:0)
Lorimer 26, Jordan 33
Jugosławia – Zair 9:0 (6:0)
Bajevic 8,30,81, Dzajic 14, Surjak 18, Katalinski 22, Bogicevic 35, Oblak 61, Petkovic 65
Szkocja – Brazylia 0:0
Jugosławia - Szkocja 1:1 (0:0)
Karasi 82 - Jordan 89
Brazylia – Zair 3:0 (1:0)
Jairzinho 13, Rivelino 67, Valdomiro 79

1. Jugosławia 4 10-1
2. Brazylia 4 3-0
3. Szkocja 4 3-1
4. Zair 0 0-14

Grupa C

Holandia - Urugwaj 2:0 (1:0)
Rep 8,87
Szwecja - Bułgaria 0:0
Holandia – Szwecja 0:0
Bułgaria – Urugwaj 1:1 (0:0)
Bonew 75 - Pavoni 87
Holandia – Bułgaria 4:1 (2:0)
Neeskens 5,45, Rep 71, de Jong 88 - Krol 78(s)
Szwecja - Urugwaj 3:0 (0:0)
Edstrom 46,78, Sandberg 74

1. Holandia 5 6-1
2. Szwecja 4 3-0
3. Bułgaria 2 2-5
4. Urugwaj 1 1-6

Grupa D

Włochy – Haiti 3:1 (0:0)
Rivera 52, Auguste 66(s), Anastasi 79 - Sanon 46
Polska - Argentyna 3:2 (2:0)
Lato 7,63, Szarmach 9 - Heredia 61, Babington 67
Polska - Haiti 7:0 (5:0)
Lato 17,87, Deyna 19, Szarmach 30,34,50, Gorgoń 32
Argentyna – Włochy 1:1 (1:1)
Houseman 19 - Perfumo 35(s)
Argentyna - Haiti 4:1 (2:0)
Yazalde 15,67, Houseman 18, Ayala 55 - Sanon 63
Polska – Włochy 2:1 (2:0)
Szarmach 38, Deyna 45 - Capello 86

1. Polska 6 12-3
2. Argentyna 3 7-5
3. Włochy 3 5-4
4. Haiti 0 2-14

Bardzo wyraźnie widać po układzie tabeli jak silną reprezentację mieliśmy w tamtych latach. Wszystkie mecze wygrane i to w bardzo ładnym i przekonującym stylu. Nasza drużyna zaczęła wyrastać na głównego faworyta turnieju, no może troszkę przesadziłem, w każdym razie na jednego z faworytów. Nazwiska Laty, Szarmacha. Deyny, Gorgonia i Tomaszewskiego były na ustach wszystkich kibiców i to nie tylko z Polski. Zaczynaliśmy się liczyć i zaczęto się nas bać. 12 goli strzelonych, i tylko 3 stracone, to mówiło samo za siebie.

2 Runda

Grupa 1

Holandia – Argentyna 4:0 (2:0)
Cruyff 11,90, Krol 25, Rep 73
Brazylia – NRD 1:0 (0:0)
Rivelino 61
Holandia - NRD 2:0 (1:0)
Neeskens 8, Rensenbrink 59
Brazylia - Argentyna 2:1 (1:1)
Rivelino 32, Jairzinho 48 - Brindisi 35
Holandia – Brazylia 2:0 (0:0)
Neeskens 50, Cruyff 65
NRD – Argentyna 1:1 (1:1)
Streich 14 - Houseman 21

1. Holandia 6 8-0
2. Brazylia 4 3-3
3. NRD 1 1-3
4. Argentyna 1 2-7

Grupa 2

RFN – Jugosławia 2:0 (1:0)
Breitner 39, Muller 80
Polska – Szwecja 1:0 (0:0)
Lato 40
Polska – Jugosławia 2:1 (1:1)
Deyna 27, Lato 63 - Karasi 43
RFN – Szwecja 4:2 (0:1)
Overath 51, Bonhof 52, Grabowski 77, Hoeness 89 - Edstrom 25, Sandberg 53
RFN - Polska 1:0 (0:0)
Muller 76
Szwecja – Jugosławia 2:1 (1:1)
Edstrom 30, Torstensson 85 - Surjak 27

1. RFN 6 7-2
2. Polska 4 3-2
3. Szwecja 2 4-6
4. Jugosławia 0 2-6


W drugiej rundzie również wszystko szło wspaniale, wygraliśmy ze Szwedami, wygraliśmy z silną Jugosławią, i nagle wszystko się zepsuło. Mecz na wodzie, tak później był nazywany zawsze ten mecz, RFN – Polska, mecz decydujący o finale. Przed samym meczem nad Frankfurtem przeszła ulewa, boiska mimo starań organizatorów nie dało się osuszyć. A sędzia z Austrii podjął decyzję że jednak boisko nadaje się do gry. Decyzja według historyków futbolu po prostu głupia i błędna, decyzja która wypaczyła całkowicie wynik całych mistrzostw. I również decyzja chyba dobrze przemyślana, Polska drużyna grała futbol szybki, techniczny, oparty w dużej mierze na szybkich kontratakach, zabójczych dla rywali. A w takich warunkach niestety nasza drużyna nie mogła wykorzystać wszystkich swoich walorów. I niestety stało się przegraliśmy i pozostała nam tylko walka o trzecie miejsce z Brazylią.

Mecz o 3 miejsce

Polska – Brazylia 1:0 (0:0)

Lato 76

Finał

RFN – Holandia 2:1 (2:1)

Breitner 25, Muller 43 – Neeskens 2

Wszystkie mecze Polski na turnieju w RFN

Trochę ciekawostek z tego turnieju

Mecz otwarcia

Podobnie jak w Anglii i Meksyku, spotkanie inaugurujące turniej (Brazylia - Jugosławia) zakończyło się bezbramkowo. Tę fatalną tradycję udało się przerwać 1982 roku.

Niepokonani ale jednak przegrani

Szkocja jako pierwsza w historii nie przegrała na mundialu i nie zdobyła mistrzostwa. Mało tego: zwycięstwo i dwa remisy nie pozwoliły jej nawet wyjść z grupy.

Numer 14

Od tego turnieju piłkarski świat kojarzy go z Johanem Cruyffem. Podczas mistrzostw w RFN gra Holandii oczarowała wszystkich. W 6 spotkaniach w drodze do finału (z Urugwajem, Szwecją, Bułgarią, Argentyną, NRD i Brazylią) Holendrzy strzelili 14 goli, tracąc jednego. Król futbolu Pele przepowiadał finał Polska - Holandia jako „zwycięstwo pięknego i skutecznego futbolu nad solidną szarością piłki RFN.

Na dopingu

Ernst Jean-Joseph był pierwszym piłkarzem, którego wykluczono z mistrzostw za stosowanie dopingu (w jego ślady pójdą jeszcze Szkot Willie Johnston - 1978 i Argentyńczyk Diego Maradona - 1994). Haitańczyk wpadł po meczu z Włochami, ale zanim ogłoszono jego nazwisko, niemieckie gazety sugerowały, że dopingowiczem może być reprezentant Polski Antoni Szymanowski.

Najlepsi strzelcy mistrzostw

7 - Lato (POL); 5 - Neeskens (NED), Szarmach (POL); 4 - Müller (FRG), Rep (NED), Edström (SWE); 3 - Houseman (ARG), Rivelino (BRA), Breitner ( FRG), Cruyff (NED), Bajević (YUG), Deyna (POL)

Najlepsza jedenastka turnieju

Tomaszewski (POL) - Suurbier (NED), Haan (NED), Beckenbauer (FRG), Breitner (FRG) - Jansen (NED), Deyna (POL), Neeskens (NED) - Lato (POL), Cruyff (NED), Gadocha (POL)

To piękny widok, czterech naszych reprezentantów w jedenastce turnieju. Czy kiedyś jeszcze takie coś zobaczymy? Mam nadzieję że tak, bo inaczej nie byłbym kibicem naszej reprezentacji.